13 marca o godz. 19.00 w Klubie Kontrast w Sochaczewskim Centrum Kultury w ramach Saloniku Muzyczno-Literackiego wystąpił Sławomir Holland z programem zatytułowanym “Nic nowego pod słońcem”. To kabaretowo-literacki program, oparty nautworach poetów dwudziestolecia międzywojennego m.in. Juliana Tuwima, Antoniego Słonimskiego, Bolesława Leśmiana i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.Całość spięta była komentarzem aktora i zabawną refleksją.
Sławomir Holland – aktor, absolwent PWST we Wrocławiu. Aktor Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Teatru Polskiego w Bydgoszczy oraz teatrów warszawskich – Teatru Popularnego, Teatru na Woli i Teatru Ateneum. Wystąpił w ponad stu filmach i serialach. Ma w dorobku wiele ról filmowych i teatralnych. Jest wykonawcą trzech monodramów: Nic nowego pod słońcem (Złoty Liść Retro 2012), Josela Rakowera rozmowa z Bogiem (Nagroda Publiczności na III Łódzkim Festiwalu Monodramu, 2012) oraz Życie Jadzi według mnie.
W piątek 12 marca w godz. 17.00 – 19.00 w Galerii ZeDeK w Sochaczewskim Centrum Kultury była ostatnia szansa na zwiedzenie wystawy malarstwa „Pamięć wody” Małgorzaty Kapłan.
Małgorzata Kapłan – malarka i arteterapeutka. Ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK Toruń, 1986 – dyplom w pracowni malarstwa prof. J. Kaczmarskiego oraz podyplomowo arteterapię w Goldsmiths College w Londynie (1998). Prowadzi Fundację Terapii przez Sztukę „Kolorowy Start”. Ma na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych (ostatnia pt. “W drodze…” w Centrum Promocji Kultury, Warszawa), zbiorowych i poplenerowych. Tematem większości obrazów jest pejzaż, a miejscem, gdzie, jako artystka w pełni się realizuje, jest plener. M. Kapłan portretuje naturę przez pryzmat własnych emocji, kontynuując linię realizmu oraz inspirując się impresjonistami tworzy własną stylistykę.
“Prezentowane na wystawie prace pochodzą z różnych okresów mojej twórczości i pokazują, że woda jest obecna w niej od samego początku. Tytuł – Pamięć wody – nawiązuje do pewnej tajemniczej właściwości wody polegającej na zapamiętywaniu przez wodę tego, co dzieje się w otaczającej ją przestrzeni. Poprzez zróżnicowane (w zależności od zewnętrznego bodźca) ułożenie cząsteczek, woda tworzy w swej strukturze zapis danej chwili. Także ludzka obecność i emocje wpływają na pamięć wody. Kiedy maluję jestem w kontakcie z naturą, pejzażem, przestrzenią i nastrojem. Ta zapamiętana chwila pozwala stworzyć mi jej malarską wizję. Tafla wody jest lustrem, które odbija plamy światła, wielokrotnie je powtarzając. A ja kadruję te fenomeny światła i nastroju w swoich pracach. Nawet fizycznie woda jest obecna w moim procesie twórczym. Lubię obserwować spływające strużki farby i budować z nich tkankę moich obrazów. Faktura tych obrazów, oprócz wspomnianych tu ściekających strug farby, ma też w sobie chropowatość piasku i grudek ziemi skontrastowaną z gładkimi pociągnięciami szpachlą. Horyzontalność pejzażu obecna w moich kompozycjach malarskich nadaje im cechy spokoju i kontemplacji. Sama z natury jestem osobą dynamiczną i niespokojną. Myślę, że taki wybór kompozycji jest kompensacją tego, czego nie mam w nadmiarze czyli wewnętrznego spokoju. Zapraszam do obejrzenia i przeżycia moich malarskich opowieści” – Małgorzata Kapłan
W miniony piątek 5 marca gościliśmy Antoninę Krzysztoń. Artystka wystąpiła przy akompaniamencie gitarzysty Marcina Majerczyka. Znana pieśniarka i kompozytorka zaprezentowała się w autorskim repertuarze, oscylującym wokół szeroko pojętej piosenki poetyckiej i religijnej. Jej blisko półtoragodzinny występ oczarował publiczność. Delikatne, przepełnione liryką pieśni, wprowadziły gości “Kontrastu” w pełen zadumy nastrój. Refleksyjny charakter koncertu podkreślały również zapowiedzi poszczególnych utworów, które niosły ze sobą przesłanie na temat ważnych życiowych wartości. Całość zachwycała nie tylko wrażliwością muzyczną artystów, ale też ich wyczuciem i porozumieniem scenicznym. Publiczność długo oklaskiwała duet domagając się bisów. Muzycy jeszcze dwukrotnie pojawili się na scenie, a ich występ zakończył się owacją na stojąco.
Sochaczewskie Centrum Kultury ogłasza wynikiKonkursu Piosenki Poetyckiej“Zimowe Ogrody”. Komisja w składzie: Wiesław Tupaczewski – przewodniczący Jury, założyciel kabaretu OT.TO, aktor, piosenkarz, kompozytor, bard piosenki poetyckiej; Grażyna Bolimowska-Gajda – dziennikarz Radia Sochaczew; Jolanta Kawczyńska – kierownik Sekcji Integracji Społecznej i Klubu Nauczyciela SCK, oceniła dobór repertuaru, interpretację utworów, muzykalność i warunki głosowe wykonawców, ogólny wyraz artystyczny i postanowiła przyznać następujące nagrody:
I MIEJSCE
nagroda Radia Sochaczew
Nagroda SPECJALNA I STOPNIA
STATUETKA CNC ART
otrzymuje: Zuzanna Bonze za piosenkę „Ucisz serce”
II MIEJSCE
Nagroda SPECJALNA II STOPNIA
STATUETKA CNC ART.
otrzymuje: Aleksandra Gąsiorowska za piosenkę „Luna rebnooka”
III MIEJSCE
Nagroda SPECJALNA III STOPNIA
STATUETKA CNC ART
otrzymuje: Zespół „Teraz my” za piosenkę „Ludzkie gadanie”
WYRÓŻNIENIE SPECJALNE JURY i WYRÓŻNIENIE RADIA SOCHACZEW
W piątek 5 marca w godz. 17.00 – 19.00 w Galerii ZeDeK w Sochaczewskim Centrum Kultury przy ul. 15 Sierpnia 83, czynna była dla zwiedzających wystawa malarstwa „Pamięć wody” Małgorzaty Kapłan.
Małgorzata Kapłan – malarka i arteterapeutka. Ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK Toruń, 1986 – dyplom w pracowni malarstwa prof. J. Kaczmarskiego oraz podyplomowo arteterapię w Goldsmiths College w Londynie (1998). Prowadzi Fundację Terapii przez Sztukę „Kolorowy Start”. Ma na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych (ostatnia pt. “W drodze…” w Centrum Promocji Kultury, Warszawa), zbiorowych i poplenerowych. Tematem większości obrazów jest pejzaż, a miejscem, gdzie, jako artystka w pełni się realizuje, jest plener. M. Kapłan portretuje naturę przez pryzmat własnych emocji, kontynuując linię realizmu oraz inspirując się impresjonistami tworzy własną stylistykę.
“Prezentowane na wystawie prace pochodzą z różnych okresów mojej twórczości i pokazują, że woda jest obecna w niej od samego początku. Tytuł – Pamięć wody – nawiązuje do pewnej tajemniczej właściwości wody polegającej na zapamiętywaniu przez wodę tego, co dzieje się w otaczającej ją przestrzeni. Poprzez zróżnicowane (w zależności od zewnętrznego bodźca) ułożenie cząsteczek, woda tworzy w swej strukturze zapis danej chwili. Także ludzka obecność i emocje wpływają na pamięć wody. Kiedy maluję jestem w kontakcie z naturą, pejzażem, przestrzenią i nastrojem. Ta zapamiętana chwila pozwala stworzyć mi jej malarską wizję. Tafla wody jest lustrem, które odbija plamy światła, wielokrotnie je powtarzając. A ja kadruję te fenomeny światła i nastroju w swoich pracach. Nawet fizycznie woda jest obecna w moim procesie twórczym. Lubię obserwować spływające strużki farby i budować z nich tkankę moich obrazów. Faktura tych obrazów, oprócz wspomnianych tu ściekających strug farby, ma też w sobie chropowatość piasku i grudek ziemi skontrastowaną z gładkimi pociągnięciami szpachlą. Horyzontalność pejzażu obecna w moich kompozycjach malarskich nadaje im cechy spokoju i kontemplacji. Sama z natury jestem osobą dynamiczną i niespokojną. Myślę, że taki wybór kompozycji jest kompensacją tego, czego nie mam w nadmiarze czyli wewnętrznego spokoju. Zapraszam do obejrzenia i przeżycia moich malarskich opowieści” – Małgorzata Kapłan
